დაჩი დიასამიძე

უფროსი ედა

მახსოვს მე თაობა.
პირველ გოლიათთა,
შორეულ წარსულში,
ვარ მათგან შექმნილი;
ვიცი ცხრა ქვეყანა,
ცხრა ფესვი გადგმული.
ხისა ზღვარმდებისა-.
დიდი იდგრასილის.


პირველი არრა იყო,
კიდეგან იმირის,-.
არც ქვიშა, არც ზღვა.
ცა ტალღით მრხეველი,


არც ზეცა, არც მიწა,
არც მწვანე ბალახი-.
იყო საოცარი.
ბნელი რამ უფსკრული.


სანამ ნიადაგი.
ღვთისშვილით არ აზიდეს.
და შექმნეს მიდგარდი.
მძლავრი, მშვენიერი;
და მზემ სამხრეთიდან.
უწყო ქვების ნათება,
გაღვივდა მიწა და.
ზრდა იწყო ბალახმა.